|
Topic: community care |
|
Steeds meer is gebleken dat "community care" heel mooi lijkt te zijn maar dat de realiteit te zien geeft dat het heel anders kan uitpakken. Instellingen gaan dicht en gehandicapten worden in de wijde wereld "gedumpt":we zien wel waar het schip strandt. Dat "stranden"is maar al te waar. Jammer genoeg kan e.e.a. moeilijk teruggedraaid worden, daar de gedupeerde gehandicapten niet aan hun verstand gebracht kan worden dat zij beter af zij in hun oude vertrouwde omgeving!! Vaak genoeg bestaat "die oude vertrouwde omgeving "niet meer,de instelling is inmiddels ontmanteld! Bij Arduin is dit heel duidelijk gebleken, maar daar is een hele grote doofpot en de buitenwereld weet van niets!!! Hopelijk is het nog niet telaat om e.e.a. terug te draaien, opdat onze gehandicapten niet de dupe zullen worden van de moderne ideeen van naar hebzucht neigende directeuren van de bestaande instellingen!! IP: Logged |
|
Ik ken uw achtergrond niet, maar ik vind het wel erg kort door de bocht om te zeggen dat mensen met een verstandelijke handicap gedumpt worden. Arduin is trouwens maar 1 voorbeeld, dat ik redelijk ken omdat ik daar onderzoek gedaan heb naar kwaliteit van bestaan. Er zijn diverse andere instellingen en organisaties in Nederland die bezig zijn op het terrein van community care. Wat mij altijd zo opvalt is dat voorbij gegaan wordt aan een esentieel element, nl. zelfbepaling van mensen met een handicap. Altijd wordt er voor hen gedacht, dat merk ik ook weer in deze discussie. En laten we ophouden met het idealiseren van het instituutsleven. Hoeveel mensen zonder handicap weten hoe het echt is om in een instelling te wonen, op een afdeling met 9, 10, 11 anderen waar je niet zelf voor gekozen hebt etc. Community care houdt trouwens niet alleen in dat je mensen andere huisvesting aanbiedt. Sociale contacten opbouwen, vrijetijdsbesteding, zinvolle bezigheden, vaardigheden leren horen hier allemaal bij. Het steeds weer opsommen van bezwaren waarom community care niet zou kunnen of mogen is een belemmering op zich. Net als het benadrukken van de handicaps, het gaat juist om de mogelijkheden die mensen hebben. Dat is volgens mij de uitdaging. IP: Logged |
|
U hebt kennelijk tijdens uw onderzoek alleen de zaken te zien gekregen , waarvan men zeker wist dat deze een goed beeld naar buiten zouden geven.Dit is namelijk altijd zo!! Achter de schermen, zeker bij Arduin, gebeuren heeeel veel dingen die geen interventie van buiten af kunnen velen!! Er zijn zeker gehandicapten, die bij de invoering van Community Care, een beter bestaan hebben gekregen, doch dit is alleen het geval bij de LICHT VERSTANDELIJK GEhandicapTEN!!! en niet bij de zwaardere gevallen. Die kunnen namelijk NIET VOOR ZICHZELF OPKOMEN NOCH BESLISSINGEN NEMEN; zij zijn niet voor niets VERSTANDELIJK GEhandicapT!! Wij mogen ons gelukkig prijzen dat de instellingen in staat zijn deze mensen een menswaardig bestaan te kunnen bieden. In de maatschappij van heden hebben zeker deze mensen geen kans!! Wij zijn veel te snel met ons oordeel dat alles veel beter is, omdat wij de realiteit niet goed kennen. IP: Logged |
|
Het
beeld van instellingen dat sommige mensen van instellingen hebben, is
meestal verouderd. IP: Logged |
|
Ik ben niet bekend met het geval "Arduin" maar sta volledig achter het standpunt van mevrouw Bouwens. Ik vind het een zorgelijke ontwikkeling dat gehandicapten al maar meer in de "gewone" maatschappij worden geplaatst, waar zij dag in dag uit met hun tekortkomingen worden geconfronteerd. Mijn persoonlijke ervaring leert dat gehandicapten dit maar al te goed aanvoelen en dat komt hun ontwikkeling bepaald niet ten goede. Ik zie ook echt niet in wat er zo zaligmakend is aan het vakken vullen bij de Alber Heijn. Het sluiten van instituten waar deze mensen een waardig bestaan kunnen hebben vind ik dan ook een kwalijke zaak. Deze mini-maatschappijtjes dienen behouden te blijven en dat kan best in een open vorm zoals het voorgenoemde Vlaamse voorbeeld. IP: Logged |
|
Geachte, Ga toch eens luisteren naar de mensen om wie het gaat!! IP: Logged |
|
Jammergenoeg wordt mevrouw Bouwens niet gehinderd door enige kennis over wat er werkelijk gaande is in Arduin, wat de werkelijke beweegredenen zijn, noch wat werkelijk belangrijk is in de kwaliteit van bestaan van mensen. Daar gaat het namelijk om: mensen met een verstandelijke handicap hebben recht op een goede kwaliteit van bestaan, zij horen er net zo goed bij in de samenleving (hetgeen iets anders is dan dumpen in de samenleving: dumpen deden we in afgezonderde instituten), hebben er recht op dat zij op hun manier hun eigen keuzes kunnen maken en dat zij de kans krijgen zich te ontwikkelen door gewone ervaringen op te doen. Zij onderschat wat Arduin doet; in plaats van dumpen, in plaats van "we zien wel waar het schip strandt", van laissez faire wordt er serieus werk gemaakt van het ontwikkelen van een ondersteuningsmodel dat wel recht doet aan kwaliteit van bestaan en aan de rechten van de mens! IP: Logged |
|
Met alle respect voor dergelijke projecten: mijn vrees blijft dat in onze snelle, complexe en ook harde maatschappij mensen met een geestelijke handicap door het schiftingsproces in de marge belanden met vereenzaming en depressies tot gevolg. De wil tot het plaatsen van deze mensen in de samenleving berust deels denk ik ook op een verkeerd, oubollig beeld van de huidige instituten (mannen in witte jassen en dikke tralies zijn toch echt niet meer van deze tijd). Ik ken ze natuurlijk niet allemaal, maar de instituten die ik ken (met name degene die op antroposofische leest zijn geschoeid) zijn moderne, open en vooral humane leefomgevingen waar verstandelijk gehandicapten een gelukkig leven leiden. IP: Logged |
|
Voor
Rene:
Voor
Jos van Loon:
Marc
Van Gestel IP: Logged |
