Staatssecretaris
Erica Terpstra eist een noodplan. Drie
weken later valt het besluit: er komt nieuwbouw. Piet van den Beemt: 'Ik dacht: een nieuwe inrichting gaat veertig
jaar mee. Ik wil er niet verantwoordelijk
voor zijn dat verstandelijk gehandicapten nog eens veertig jaar in een inrichting
moeten wonen.' Vijvervreugd gaat over
in 1996 verder onder de naam Arduin. Het management besluit niet tot nieuwbouw over
te gaan, maar tot ‘gedeconcentreerd wonen’ in kleine groepen. Ook komt er een volledige
dagbesteding en een scheiding tussen wonen en werken. Alles moet op zijn kop. Medewerkers
krijgen de garantie dat ze hun salaris en werk behouden. Het nieuwe management vraagt
als tegenprestatie dat het personeel eventueel van taak wil veranderen. Nieuwe functies
als gastvrouw, zorgmedewerkers en persoonlijk assistent worden ingevoerd.
Joop de
jonge zit voor het raam in de erker van zijn nieuwe woning.
Sinds 26 oktober vorig jaar woont hij weer in zijn geboortestad Goes, om
de hoek bij zijn negentigjarige moeder. Joop heeft zevenentwintig jaar op het gestichtterrein
gewoond. 'Andere bewoners pestten me
daar veel,' zegt hij. 'Ze gooiden kopjes
naar mijn hoofd.
Ik gooide terug. Ik was toen
vaak boos. We woonden in een oud rothok.'
Vier jaar geleden is Joop, als tussenstap, naar een semi-permanente woning op het
Arduinterrein verhuisd. Joop loopt met een rollator en heeft in zijn linkeroor een
gehoorapparaat. Hij hangt met zijn
hoofd over de rechterleuning van zijn stoel. Orthopedagoog Marjan Riedijk noemt
Joop het duidelijk slachtoffer van een jarenlang verblijf in instituten. ‘Hij heeft
niet de kans gekregen om zich te ontwikkelen. Hij heeft altijd moeten wonen met
mensen die hem niet begrepen, voor wie hij bang was en met wie hij voortdurend in
conflict was. Joop heeft zijn destructieve gedrag aangeleerd in een zieke woonomgeving.
In zijn nieuwe huis woont Joop samen met twee andere bewoners, de zeventienjarige
Dennis en de negenenveertigjarige Sjaak. Dennis is dubbel gehandicapt, hij kan niet
praten, hij zit in een rolstoel en hij krijgt sondevoeding.
In zijn kamer hangt een webcamera die verbonden is met de nachtdienst op
het Arduin-terrein. Dennis heeft veel
zorg nodig. Via de camera houdt de
wachtdienst in Middelburg hem in het oog.
Zodra er hulp nodig is, belt de wachtdienst de slaapdienst in het huis.