Vijf jaar
geleden woonden er nog 280 verstandelijk gehandicapten op het terrein van de stichting
Arduin in Middelburg. Aan de rand van
de stad, afgescheiden van de rest van de wereld.
Vanaf 1 januari 2001 wonen ze bijna allemaal in een eigen huis, verspreid
over achttien Zeeuwse steden en dorpen.
Achtentwintig bewoners willen voorlopig op het Arduinterrein blijven wonen.
Wonen in
een gewoon huis en overdag werken, net als ieder ander: dat is kort gezegd wat Arduin
voor haar gehandicapten wil. Dat willen
het ministerie van VWS en de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland ook.
Maar waar de overheid uitgaat van een proces van dertig jaar, heeft Arduin
slechts vijf jaar nodig gehad om dat voor elkaar te krijgen.
Op het gestichtterrein blijven alleen een dagcentrum, een paar semi-permanente
woningen en een centraal gebouw achter met daarin een restaurant, een ruimte voor
fysiotherapie, een winkel en de Arduinse school.
Arduin
is het eerste instituut voor verstandelijk gehandicapten in Nederland dat zichzelf
in feite opheft. Dat is niet zonder slag of stoot verlopen.
De fusie
met een instelling in Goes is mislukt.
Een deel van het personeel is ontevreden. 'De vernieuwing is haast een dogma geworden,' zegt medewerker
Hannie Maat. 'Ze moet slagen.' Medewerker
Peter Janssen: 'Als de bewoners zelf mogen kiezen, dan weet ik zeker dat de helft
op het oude Arduinterrein wil blijven.