De zender vertelt of publiceert datgene, waarvan hij denkt dat het bij de ontvanger goed zal ‘vallen’.
Dat kan hij doen vanuit allerlei motieven.
Denk ook aan verschillende geschiedenisboeken die er bestaan.
Elke boodschap bevat zelf al vertekeningen, die er opzettelijk of onopzettelijk in worden gelegd.
Selectieve kennisname is pure noodzaak. Je kunt onmogelijk alle kranten, boeken, tijdschriften en folders lezen, die in huis komen. Je kunt ook niet alle radio - en tv programma’s volgen.
Je moet kiezen. Mensen kiezen doorgaans datgene wat de eigen meningen en ideeën bekrachtigt, wat het gevoel van eigenwaarde versterkt en wat men al weet.
Rokers lezen artikelen over ‘roken is gezond’, niet rokers lezen artikelen over ‘roken is ongezond’.
Alle aandacht is selectief.
Het menselijk oog kan in principe vijf miljoen eenheden per seconde aan, het gezichtscentrum in de hersenen slechts vijfhonderd. Daarom is selectie noodzakelijk. Niet wat we opmerken is bijzonder, maar wat we buitensluiten.
Veel van wat we waarnemen is niet waar.
Waarnemen is het proces van betekenis toekennen aan ervaringen.
Elk mens ziet iets anders, bij bijvoorbeeld een ongeluk. Ooggetuigen hebben allemaal een eigen verhaal bij een gebeurtenis.
3, 4 en 5 gaan gelijktijdig op.
Roken is toch wel gezellig en lekker.
Zonder roken ben je nerveus bij moeilijke gesprekken, enz.
Je hebt op deze wijze er belang bij om het roken te aanvaarden.
We kunnen onmogelijk over alles praten, we moeten dus kiezen en daarmee zijn we terug bij selectief uitzenden.
Vervolgens begint dit proces weer bij 1 selectief uitzenden.
SPW3 SPW4 en MZ Home