Binnen de literatuur over het 'nieuwe paradigma' wordt vaak gewaarschuwd voor de dreigende tweedeling tussen matig en ernstig verstandelijk gehandicapten. Vernieuwingen waren vooral gericht op de personen met een matige en lichte verstandelijke handicap. Deze vernieuwingen kunnen immers meestal plaatsvinden met een gesloten beurs. (Van Gennep: 1997, Paradigma-verschuiving in de visie op zorg voor mensen met een verstandelijke handicap; Tijdschrift voor orthopedagogiek).
In het nieuwe paradigma is het begrip zorg vervangen door het begrip ondersteuning. Dit begrip kan worden omschreven als 'het toegang geven van de betrokken persoon tot voor hem belangrijke kennis, middelen en relaties die nodig zijn om in de samenleving te kunnen wonen, werken en recreëren'. Ondersteuning heeft de volgende kenmerken:
a) iemand hoeft niet 'klaar' te zijn.
b) ondersteuning wordt flexibel gegeven
c) ondersteuning wordt gegeven vanuit het sociale netwerk en het sociale vangnet
(uit A.TH.G. van Gennep Paradigma-verschuiving in de visie op zorg voor mesen met een verstandelijke handicap. Tijdschrift voor orthopedagogiek, 1997)
Er bestaat een gevaar dat in de praktijk het etiket 'supported living' geplakt wordt op een systeem dat eigenlijk een voorbeeld is van micro-institutionalisatie (Sinson; 1990) en (Gunzberg; 1992).
SPW3 SPW4 en MZ Home